ในสนามแข่งขันประลองความเร็วรถ เชื่อว่าต้องมีคนเคยเห็นหรือรู้จักเจ้ารถคันเล็ก ๆ คล้ายกับรถของเด็กเล่นที่เราเรียกว่า “รถโกคาร์ท” (Go-Kart) กันแน่นอน ส่วนใหญ่าเราอาจจะเห็นตามทีวีในรายการที่มีการแข่งขันกีฬาประเภทมอเตอร์สปอร์ต ที่ดูแล้วน่าตื่นเต้นไม่แพ้กีฬาประเภทอื่น ๆ แถมนักแข่งรถที่มีชื่อเสียงหลายคน ต่างก็มีพื้นฐานในการขับเจ้ารถโกคาร์ทกันมาก่อนทั้งนั้น แล้วเจ้ารถโกคาร์ทนี้มีที่มาที่ไปอย่างไร วันนี้เราจึงมีข้อมูลมาเล่าสู่กันฟัง

โกคาร์ท กีฬาแข่งรถที่เป็นบันไดสู่การเป็นนักแข่งรถมืออาชีพ

โกคาร์ท (Go-Kart) คือรถแข่งขนาดเล็กและไม่มีหลังคา ไม่มีประตู ด้วยความที่มีขนาดเล็ก ความคล่องตัวจึงสูงมาก ปกติความเร็วเฉลี่ยในการแข่งขันจะอยู่ราว ๆ 140-160 กิโลเมตรต่อชั่วโมง เริ่มแข่งขันครั้งแรกในปี 1956 ในรัฐแคลิฟอร์เนีย ประเทศสหรัฐอเมริกา ถูกพัฒนาโดยชายที่ชื่อว่า อาร์ท อินเจลส์ ซึ่งเลียนแบบการแข่งขันรถ อินดี คาร์ ที่ได้รับความนิยมมากในสมัยนั้น ก่อนที่ความนิยมจะแพร่หลายไปอย่างรวดเร็ว จนพัฒนาไปสู่การแข่งขันในระดับนานาชาติ

การแข่งรถโกคาร์ท ถูกแบ่งออกเป็น 3 ประเภท คือ

– สปริ้นท์ คือการแข่งขันระยะสั้น ระยะทางไม่เกิน 400-1600 เมตร

-แอนดูแรนซ์ คือการแข่งขันระยะยาว โดยจะกินเวลายาวนานถึง 24 ชั่วโมง

-สปีดเวย์ คือการแข่งขันในสนามที่มีความคดเคี้ยว

ส่วนประกอบของรถโกคาร์ท มีเครื่องยนต์แบบ 2 หรือ 4 จังหวะขนาดเล็ก รถคาร์ทปกติมีความยาว 1.8 เมตร กว้าง 1.3 เมตร และน้ำหนักประมาณ 68 กิโลกรัม ที่นั่งอยู่ในตำแหน่งต่ำเพื่อสร้างจุดศูนย์ถ่วง ลดความเสี่ยงในการพลิกคว่ำขณะเข้าโค้ง และรถโกคาร์ทจะไม่มีเกียร์เหมือนรถปกติ มีแค่คันเร่งกับเบรกเท่านั้น

นักกีฬาที่จะเข้าแข่งขัน จะต้องมีใบอนุญาตเท่านั้น และจะต้องสวมอุปกรณ์ป้องกันแบบครบชุด ทั้งเสื้อแข่ง ถุงมือ หมวกกันน๊อคเป็นต้น เพื่อความปลอดภัยของผู้ขับขี่

กระแสของกีฬาโกคาร์ทมีความนิยมมากขึ้นอย่างรวดเร็ว หากเราสังเกตจะเห็นว่าการแข่งรถโกคาร์ทมีความคล้ายคลึงกับการแข่งรถยนต์ฟอร์มูลาวันในหลาย ๆ ด้าน แม้ว่าขนาดของรถ ความแรงและความเร็วและแม้แต่ค่าใช้จ่ายอาจจะไม่เท่ากัน แต่โกคาร์ทก็เป็นพื้นฐานเริ่มต้นที่นำนักแข่งรถระดับโลกไปสู่วงการแข่งรถ F1 กันหลายคนเลยทีเดียว

การขับโกคาร์ทสามารถเริ่มต้นเล่นได้ตั้งแต่ยังเด็ก โดยอาจจะต้องเรียนการขับพื้นฐานที่ถูกต้องจากผู้ฝึกสอนที่มีประสบการณ์ เด็ก ๆ สามารถเล่นได้ตั้งแต่อายุ 6 ขวบเป็นต้นไปเพราะการขับโกคาร์ทเป็นกีฬาที่ไม่ได้ใช้แค่ความเร็วเพียงอย่างเดียว แต่คนเล่นจะได้รับประโยชน์มากมาย เช่น การมีสมาธิ การตัดสินใจที่รวดเร็ว ความอดทน และสิ่งสำคัญคือการเป็นคนที่มีน้ำใจนักกีฬา ซึ่งไม่แน่ว่าการได้เข้ามาสัมผัสกีฬาชนิดนี้อาจจะช่วยเป็นแรงบันดาลใจให้พวกเขาพัฒนาตนเองไปสู่วงการมอเตอร์สปอร์ตระดับมืออาชีพในอนาคต

ถ้าจะเอ่ยถึงการแข่งขันรถยนต์ทางเรียบที่ใช้ความเร็วมากที่สุด ก็คงเป็นรายการ Formula 1 ที่นักแข่งความเร็วทั่วโลกต่างใฝ่ฝันที่จะได้เข้าร่วมรายการนี้ และถ้าเอ่ยถึงสนามแข่ง Formula1 หรือเรียกสั้น ๆ ว่า F1 มีสนามที่เรียกว่าสวยงามมากที่สุดในบรรดาสนามแข่งทั้งหมด ก็คงหนีไม่พ้นสนาม Monte-Carlo Street Circuit ประเทศโมนาโก (Monaco)

สนามแข่งรถ Monte-Carlo (มอนติคาร์โล) แห่งประเทศโมนาโกเป็นหนึ่งใน 18 สนามแข่งขันรถ F1 ที่ขึ้นชื่อในเรื่องของความงดงามและยิ่งใหญ่มากที่สุดในโลก ด้วยความสวยงามของเมืองมอนติคาร์โลที่ขึ้นชื่อว่าเป็นเมืองที่น่าท่องเที่ยวติดอันดับ 1 ใน 10 ของโลกเพราะลักษณะทางกายภาพของเมืองที่อยู่ใกล้กับตีนเขาแอลป์ (Alp) และยังถูกล้อมรอบด้วยทะเลเมดิเตอร์เรเนียน มอนติคาร์โลจึงเป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่สุดแสนโรแมนติกมากแห่งหนึ่งของโลก

สนามแข่งรถ Monte-Carlo เป็นถนนที่อยู่บริเวณท่าเรือที่มีชื่อเสียงของประเทศโมนาโก มีความยิ่งใหญ่ด้วยระยะทาง 78 รอบตลอดสนามแข่งขัน 3.340 กิโลเมตร ซึ่งต้องวิ่งไปตามถนนที่แคบและคดเคี้ยวของมอนติคาร์โลและลาคอนดามีน ส่วนทางตรงสามารถทำความเร็วสูงสุดได้ถึง 160 ไมล์ต่อชั่วโมง หรือ 260 กิโลเมตรต่อชั่วโมงเลยทีเดียว จึงเป็นสนามแข่งรถที่มีทั้งความสวยงามและความน่าตื่นเต้นที่สุดแห่งหนึ่งของโลกเลยก็ว่าได้ สนามแห่งนี้ถูกใช้เป็นสนามแข่งรถ F1 หรือเรียกว่า Monaco Grand Prix ตั้งแต่ปี 1929 เวลาในการเซ็ตสนามแข่งขัน ใช้เวลาถึง 6 สัปดาห์ และใช้เวลารื้อถอนอีก 3 สัปดาห์หลังการแข่งขันเสร็จสิ้น

ประวัติความเป็นมาที่น่าทึ่งและความเย้ายวนใจของสนาม Monte–Carlo

ก่อนจะมาเป็นสนามแข่งกรังด์ปรีซ์ที่ขึ้นชื่อเรื่องความสวยงามและมีความสมบูรณ์แบบ ผู้ริเริ่มการแข่งขันครั้งแรกของสนามแห่งนี้คือประธาน Automobile Club de Monaco คือคุณ Antony Noghes ในปี 1929 และนักแข่งที่สามารถขับเข้าเส้นชัยได้เป็นคนแรกคือ William Grover-Williams ด้วยรถแข่ง Bugatti Type35

การปรับปรุงสนามครั้งที่ 1 เมื่อปี 1973-1975 จากสนามเดิมที่มีความยาว 3.145 กิโลเมตร จำนวน 14 โค้ง ได้ปรับความยาวสนามเพิ่มขึ้นเป็น 3.278 กิโลเมตร จำนวนโค้ง 14 โค้ง (เท่าเดิม) จากนั้นมีการปรับปรุงสนามอีกหลายครั้ง โดยการปรับปรุงครั้งที่ 4 ในปี 1997-2002 มีความยาวอยู่ที่ 3.328 กิโลเมตร จำนวน 25 โค้ง

จนกระทั่งในปี 2003 มีการปรับปรุงสนามแข่ง Monte-Carlo อีกครั้งให้มีความยาวของสนามอยู่ที่ 3.340 กิโลเมตร จำนวนโค้ง 19 โค้ง โดยนักแข่งที่สามารถทำเวลาดีที่สุดในสนามแห่งนี้ คือ มิชชาเอล ชูมัคเคอร์ (Michael Schumacher) นักแข่งรถสูตรหนึ่งชื่อดัง ชาวเยอรมัน ในรถ Ferrari 2004 ด้วยเวลา 1.14.439 นาทีเท่านั้น

ด้วยความสวยงามและทัศนียภาพที่เย้ายวนใจของสนามแข่งมอนติคาร์โล กลายเป็นแหล่งท่องเที่ยวที่ได้รับความสนใจมากที่สุดสำหรับนักท่องเที่ยวที่ต้องการเข้าไปสัมผัสการแข่งขันกรังด์ปรีซ์อย่างใกล้ชิด ช่วงเทศกาลผู้คนต่างจองตั๋วเพื่อให้ได้ที่นั่งที่ดีที่สุดเพื่อชมการประลองความเร็วในสนามแห่งนี้ และหากเป็นนอกฤดูกาลแข่งขันผู้คนที่เป็นแฟน F1 ต่างก็ชื่นชอบที่จะลองขับรถไปตามถนนที่ใช้เป็นสนามแข่งซึ่งสามารถมองเห็นสถานที่ที่สำคัญและสวยงามของเมืองได้ชัดเจน เช่น พระราชวังพรินซ์, คาสิโนมอนติคาร์โลและท่าเรือโมนาโก เป็นต้น

เวลาขับรถไปบนถนน บางครั้งจะได้ยินเสียงท่อรถที่ดังจนน่าตกใจ เราคงต้องมองกระจกหลังไปดูพลางคิดว่าจะได้เห็นซุปเปอร์คาร์เท่ ๆ แพง ๆ ผ่านมาให้เห็นเป็นบุญตาแน่นอน แต่พอเอาเข้าจิงกลับกลายเป็นรถอีโคคาร์ญี่ปุ่นทั่วไป แล้วทำไมท่อดังขนาดนั้น หรือมีการตัดแต่งเครื่องยนต์โมอัพจนแรงทะลุนรก เดี๋ยวมันต้องโฉบผ่านเราไปในพริบตาแน่นอน ซึ่งบางคันก็เป็นแบบนั้น แต่บางคันมันก็ไม่ได้เร็วอะไรนี่ แล้วจะทำให้ดังไปขนาดนั้นทำไม แล้วเสียงท่อมันดัง ๆ สัมพันธ์กับความแรงหรือเปล่า

ระบบเครื่องยนต์ที่มีผลต่อความแรง

เครื่องยนต์สันดาปอย่างที่เราคุ้นเคยกันจะแรงบ้างเบาบ้างนั้นก็มีปัจจัยหลายอย่าง ตามจุดมุ่งหมายที่มันถูกสร้างมา ตามหลักการแล้ว เมื่อไดชาร์จปั่นแกนลูกสูบให้เริ่มหมุน อากาศในกระบอกสูบจะถูกดูดถูกอัด ผสมกับน้ำมันเชื้อเพลงที่ถูกฉีดเข้ามาและจุดระเบิดอย่างแรง ถีบลูกสูบแต่ละลูกให้กลับไปหมุนแกนเหวี่ยงจนเกิดการทำงานต่อเนื่องสัมพันธ์กันไป เมื่อเครื่องยนต์หมุนไดชาร์จก็หยุด และเป็นหน้าที่ของระบบฉีดเชื้อเพลิงและระบบอัดอากาศที่จัดมามากน้อยตามคันเร่งที่ถูกเท้าเราเหยียบ ดังนั้นปัจจัยความแรงของเรื่องยนต์จึงมีอยู่หลายปัจจัย เช่น ปริมาตรกระบอกสูบ ที่ยิ่งมากอากาศและเชื้อเพลิงที่ถูกดูดเข้ามาก็มากเมื่อมันถูกจุดระเบิด การระเบิดจึงรุนแรง เมื่อเท่านี้ยังไม่พอ จึงมีการพัฒนาระบบอัดอากาศเพื่อสามารถเพิ่มปริมาณอากาศเข้ามาในกระบอกลูกให้มากกว่าที่ปริมาตรกระบอกจำดูดเข้ามาได้ นั่นคือเทอร์โบ เทอร์โบทำหน้าที่ดูดอากาศจากภายนอกอัดเข้าไปในกระบอกสูบให้ทันมากกว่าปกติ เมื่อเกิดการจุดระเบิดจึงมีความรุนแรงมากขึ้น เครื่องยนต์ก็หมุนเร็วขึ้น หรือไม่งั้นบางเครื่องยนต์ก็ยังเพิ่มวาล์วที่สามารถแปรผันจำนวนอากาศเข้ามาให้มากขึ้น เมื่อเครื่องยนต์หมุนถึงรอบของมัน เช่นระบบ Vtech และ vvti ของฮอนด้าและโตโยต้า ซึ่งตอนนี้ทุกยี่ห้อมีเทคโนโลยีนี้หมดเพียงแต่เรียกชื่อต่างกันออกไป

เมื่อพูดถึงระบบอัดอากาศแล้ว อีกปัจจัยก็คือระบบไอเสีย สิ่งหนึ่งที่จะเพิ่มความแรงของเครื่องยนต์ได้ก็คือระบบปล่อยอากาศเสียจากการเผาไหม้ ซึ่งก็คือสิ่งที่เราสงสัยว่ามันมีผลไหม ระบบท่อไอเสีย เริ่มตั้งแต่คอท่อที่ต่ออยู่กับเครื่องยนต์ ยิ่งปล่อยไอเสียจากระบบเผาไหม้ได้เร็วเครื่องยนต์ก็ยิ่งหมุนได้แรง แต่บางครั้งก็ไม่เสมอไป การปล่อยเร็วเกินไปเครื่องยนต์ก็อาจสูญเสียแรงดันในระบบ ทำให้เครื่องยนต์ไม่มีกำลัง ดังนั้นจึงมีการออกแบบให้ไอเสียเดินทางออกอย่างต่อเนื่องแต่ไม่เร็วเกินไป ซึ่งเมื่อไอเสียเดินทางออกถึงปลายต่อ รถบางคันจึงมีเสียงดัง และที่ปลายท่อนี้เองที่จะมีอุปกรณ์สำหรับดูดซับเสียงให้หายไป รถบางคันจึงไม่มีเสียงและรถบางคันจึงแผดเสียงได้ดังหูแทบแตก

สนองอารมณ์ล้วน ๆ                

จะเห็นได้ว่า เครื่องจะแรงแค่ไหน เสียงดังหรือไม่ดังมันถูกกำหนดที่ปลายท่อ ไม่ใช่กำลังของเครื่องแต่อย่างใด ดังนั้นความดังของท่อจึงถูกกำหนดด้วยรสนิยมของเจ้าของรถเป็นสำคัญ ไม่ได้เกี่ยวกับความเร็วแรงของรถแต่อย่างใด

สังเกตเวลาดูหนังที่มีรถแรง จะฟาส 9 หรือป๊าด 8 สังเกตุว่าเวลาดวลความเร็วหรือเร่งแซงเราจะเห็นพี่พี่เค้าสับคันเกียร์อย่างแรง กระทืบคลัทช์อย่างกับมันเคยฆ่าพ่อเรา แล้วรถก็จะพุ่งทะยานไปอย่างกับจรวด ดูไปก็พลางสงสัยไปว่ารถล้ำขนาดนั้นไม่มี่เกียร์ออโต้เหรอ หรือตังน้อยพี่ดอมเลยไม่ซื้อตัวท็อป ซื้อตัวล่างสุดแล้วกระจกหมุนมือด้วยรึเปล่า หรือว่าเกียร์ออโต้มันไม่แรง แล้วในสนามแข่งทำไมเวลาดูถ่ายทอดสดไม่เคยเห็นชูมัคเกอร์สับเกียร์เลย ว่าแล้วมาลองตามอ่านข้อมูลที่เรานำมาเสนอให้คลายความสงสัยกันดีกว่า

แยกประเภทเกียร์กันก่อน

“ระบบเกียร์” ไม่ว่ารถยนต์หรือมอเตอร์ไซค์คือระบบส่งกำลังจากเครื่องยนต์ลงไปที่ล้อผ่านระบบเฟืองขนาดต่าง ๆ เพื่อให้แรงบิดสัมพันธ์กับความเร็วและแรงต้านของรถ ตั้งแต่แรกเริ่มระบบเกียร์ก็เป็นแบบที่เรียกกันง่าย ๆ ว่าแมนนวล คือเหยียบคลัทช์เพื่อให้เฟืองยกและปล่อยคลัทช์ให้เฟืองเข้าขบในเกียร์ที่เราต้องการ ผู้ขับต้องมีการฝึกฝนเพื่อเข้าใจในการเปลี่ยนเกียร์แต่ละครั้ง ส่วนเกียร์ออโต้คือการสั่งการเปลี่ยนเกียร์ด้วยระบบสมองกล กล่าวคือผู้ขับไม่ต้องทำอะไรใช้เท้าขวาเหยียบคันเร่งส่วนเท้าซ้ายจะเอามาก่ายหน้าผากยามต้องหาเงินผ่อนรถก็ได้ไม่ว่ากัน

มันจึงมีความแตกต่างกันระหว่างการทำงานของสมองคนและสมองกล ขาซิ่งทั้งหลายจึงพารู้สึกว่าสมองกลหรือจะมาสู้สมองคน จังหวะการเปลี่ยนเกียร์ของเกียร์ออโต้มันไม่ทันใจโจ๋ มันไม่ยอมลากรอบสูง ๆ เพื่อดันพลังเครื่องยนต์ให้ปั่นรอบสูงแล้วปล่อยคลัทช์ระเบิดพลังลงไปที่ล้อแบบสะใจโจ๋ รถมันไม่กระชากไม่เร้าอารมณ์

ก็ว่ากันไปตามรสนิยมของแต่ละคน แต่ใช่ว่ารถเกียร์ออโต้จะไม่แรง เพราะเทคโนโลยีใหม่ ๆ ก็เกิดขึ้นมาเพื่อสนองอารมณ์มนุษย์กันทั้งนั้น ระบบเกียร์ออโต้ก็เช่นกัน มันถูกปรับแต่งให้สามรถลากรอบหรือกระชากรอบแรง ๆ ได้ยามกดคันเร่งได้ไม่แพ้เท้าคน หรือในรถแข่งระดับเอฟวันที่เราไม่เห็นว่ามีการสับเกียร์ มันก็ไม่ใช่เกียร์ออโต้ซะทีเดียว มันยังมีสิ่งที่เรียกว่า เซมิ ออโต้ หลักการของมันก็คือตัดการเสียเวลาในการเหยียบคลัทช์ออกไป โดยใช้ระบบอัตโนมัติในการยกเฟืองเปลี่ยนเกียร์นั่นเอง โดยทันทีที่นักขับสะกิดคันโยกที่อยู่หลังพวงมาลัยโดยใช้แค่นิ้วเดียวเพื่อเปลี่ยนเกียร์ ระบบคลัทช์ก็ทำงานอัตโนมัติเร็วกว่าเท้าคนเหยียบคลัทช์ได้ในระดับเสี้ยววินาที ดังนั้นระบบเกียร์ต่าง ๆ ก็ไม่ได้ต่างกันมากทำงานคล้ายกันนั่นแหล่ะ เพียงแต่มันตอบสนองไปตามรูปแบบการใช้งาน ถ้ารถซื้อแกงจะลากรอบแรงไปทำไม หรือก็ใช่ว่าเกียร์ออโต้จะแซงเกียร์แมนนวลไม่ได้ ทุกอย่างมันก็อยู่ที่คนใช้ทั้งนั้นว่าต้องการอะไร

แล้วทำไมพี่ดอมต้องสับเกียร์ตลอด                

ก็อย่างว่า ในภาพยนตร์ความมันในอารมณ์เป็นส่วนสำคัญ ถ้าในระหว่างดวลความเร็วพี่ดอมใช้แค่เท่าขวาเหยียบคันเร่งแล้วเท่าซ้ายแคะขี้มูกมันก็คงไม่เท่ มันต้องมีการสับ การเหยียบ การดึงเบรกเพื่อให้รู้ว่าพี่ดอมขับรถแรงอยู่นะ ยังไงก็หนังทำให้ดูก็ดูไปเถอะ แค่รู้ไว้ว่าจะเกียร์อะไรก็แรงได้เหมือนกันนั่นแหล่ะ

หลายครั้งก็เกิดคำถามเวลาอยู่บนถนนเวลาเห็นรถหลายคันที่แต่งซิ่ง เสียงท่อดัง เวลาไฟเขียวก็ออกตัวซะแรงจนนึกว่าพี่คิดว่าแข่งควอเตอร์ไมล์รึเปล่า หรือบางทีมองกระจกหลังเห็นพวกมากันเป็นแก๊งปาดซ้ายปาดขวาจี้ตูดกันมาติด พาเราเครียดว่าจะหลบไปทางไหนดี เกิดมันมุดมาไม่พ้นซัดท้ายเราขึ้นมาก็อดกลับไปเห็นหน้าลูกหน้าเมียกันพอดี ครั้งจะเปิดกระจกออกไปสรรเสริญวีรกรรมพวกพี่ ๆ เค้าก็กลัวจะไม่เข้าใจว่าเราชื่นชม พลางโกรธเกลียดมาทุบกระจกทักทายเราต้องบาทาอีก จึงได้แต่นั่งสงสัยอยู่คนเดียวว่าถ้าพวกพี่แรงนัก ทำไมไม่ไปสนามแข่งล่ะ ได้แชมป์โลกมารวยไม่รู้เรื่องเลยนะ

ถนนกับสนามแข่ง ทักษะที่ต่างกัน

ก็ต้องเข้าใจล่ะว่าอย่างหนึ่งที่นักซิ่งบนถนนไม่ยอมไปซิ่งในสนามก็เพราะหมดตังไปกับการแต่งรถ ใครจะไปมีตังลงแข่งในสนามที่ต้องมีกฎระเบียบ ค่าใช้จ่ายเรื่องความปลอดภัย ชุด หมวกกันน็อคที่ได้มาตรฐาน ทีมช่างที่เก่งกาจ และอะไหล่ที่พร้อมตลอดเวลา แถมรถทีแข่งในสนามต้องแต่งให้เบาที่สุด แอร์ก็ไม่มี เครื่องเสียงก็เลิกคิดได้เลย ไหนจะต้องมีที่นั่งเดียวแล้วจะมีสาวมานั่งข้างได้ยังไง แค่นี้ก็ไม่มีใครอยากไปลงสนามแล้ว

เอาล่ะ ถ้าลองตัดตัวแปรพวกนั้นออก มาดูสิว่าฝีมือเพียว ๆ ขาซิ่งบนถนนจะเอาตัวรอดบนสนามแข่งได้ไหม เพราะบนถนนกดคันเร่งอย่างเดียวปาดซ้ายปาดขวาได้เต็มที่ไม่มีใครอยากขวางพี่หรอก เพราะเพื่อนร่วมทางต่างอยากกลับบ้านไปเจอหน้าลูกเมียทั้งนั้น พี่อยากไปก็ไปไอ้เราก็ต้องนั่งตัวเกร็งจับพวงมาลัยให้แน่นกลั้นหายใจรอพวกพี่ไปให้พ้น ๆ ก่อนดีที่สุด แต่ในสนามไม่เหมือนกัน เสือ สิง กระทิง แรดที่รอพี่อยู่มีเป้าหมายเดียวกันคือเข้าเส้นชัยได้ก่อน ดังนั้นแรงอย่างเดียวไม่พอ เพราะพี่จะต้องโดนทั้งการบังไลน์ เบียดเลนนอกเลนในไม่ให้แซงอยู่ตลอดเวลา มุดไม่ดีเจอตัดหน้าพี่ตกใจก็ไถลกลิ้งออกนอกสนามได้เหมือนกัน ทักษะแมว ๆ อย่างพี่ก็คงได้แต่ตามก้นคนอื่นแน่นอน และในสนามไม่ใช่แค่จากแยกนี้ไปถึงแยกหน้า บางสนามแข่งเป็นสิบรอบต้องตั้งสมาธิเป็นชั่วโมงไม่วอกแวก ต้องฝึกฝนกันมาเป็นปีกว่าจะเอาตัวรอดได้ บางสนามอย่างเลอมังส์ 24 ขับ 24 ชั่วโมง แค่กระดกเครื่องดื่มชูกำลังเอาไม่อยู่แน่นอน แค่นี้ก็พอจะอนุมานได้ว่าขาซิ่งในสนามถ้าไม่ได้มีการฝึกฝนอย่างมุ่งมั่นก็คงเอาตัวไม่รอดในสนาม ดังนั้นเราจึงเห็นนักแข่งนอกสนามลงมาสร้างความเดือดร้อนให้กับเรา ๆ บนถนนอยู่ร่ำไป

ซิ่งไม่ว่าอย่าพาคนอื่นไปตาย                

ดังนั้นการซิ่งบนถนนมันก็ขึ้นอยู่จิตสำนึกของแต่ละคน อยากจะแรงโชว์สาวก็ไม่ว่า แต่ก็ควรจะเอาแต่พอดี แต่งรถให้สวย มีเครื่องแรงเสียงดัง ๆ ก็เท่แล้ว ไม่จำเป็นต้องทำตัวเสี่ยงด้วยการแข่งกันเอาเป็นเอาตายให้เพื่อนร่วมทางต้องเสี่ยงตายไปด้วย

เมื่อเอ่ยถึงโกคาร์ท เชื่อได้เลยว่าคนไทยหลาย ๆ คนมักจะจินตนาการไปถึงรถสำหรับให้เด็กขับเล่นในสนามจำลอง ซึ่งแท้ที่จริงแล้ว รถโกคาร์ทไม่ได้มีความหมายแค่การเป็นรถแข่งของเด็กเท่านั้น รถโกคาร์ทคือแหล่งฝึกแหล่งเรียนรู้สำหรับคนที่กำลังอยากเป็นหนึ่งในนักแข่งรถระดับมืออาชีพเลยก็ว่าได้ วันนี้เราจะพาคุณไปรู้จักรถโกคาร์ทให้ดีมากกว่าเดิม เชื่อแน่ว่าอ่านจบแล้ว คุณจะต้องหลงเสน่ห์รถโกคาร์ทแน่นอน

1.การแข่งขันโกคาร์ท มีในครั้งแรกที่อเมริกา

ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อว่าเจ้ารถรูปร่างคล้ายฟอร์มูล่าวันนี้จะมีจุดกำเนิดที่ประเทศสหรัฐอเมริกา โดยการแข่งขันจัดที่แคลิฟอร์เนีย ด้วยจุดเริ่มต้นเล็ก ๆ ในวันนั้นเองที่ทำให้รถโกคาร์ทได้รับความนิยมมาจนถึงวันนี้ ซึ่งที่น่าทึ่งมากไปกว่านั้นก็คือรถโกคาร์ทได้เกิดมาจากเครื่องยนต์ของเครื่องตัดหญ้านั่นเอง

2.โกคาร์ทคือจุดกำเนิดของนักซิ่งระดับโลก

หากดูให้ดี จะรู้ว่าเจ้าการแข่งรถโกคาร์ทนั้นมีความเหมือนกับการแข่งฟอร์มูล่าวันเป็นอย่างยิ่ง ซึ่งส่วนใหญ่แล้ว นักซิ่งระดับโลกในตำนานที่เรารู้จักกันนั้นก็เริ่มต้นมาจากการแข่งรถคาร์ทก่อนด้วยกันทั้งสิ้น ไม่ว่าจะเป็นมิคาเอล ชูมัคเกอร์ นักซิ่งในตำนานเองก็เริ่มต้นเส้นทางสายนักซิ่งของตัวเองจากการลงแข่งขันโกคาร์ทด้วยเช่นกัน นอกจากนี้ก็ยังมี ลูอิส แฮมิลตันและนิโก รอสเบิร์กที่ล้วนแล้วแต่ผ่านสนามซิ่งรถโกคาร์ทกันด้วยกันแทบทั้งสิ้น  สาเหตุที่นักแข่งระดับโลกส่วนใหญ่นั้นเริ่มจากรถโกคาร์ทก็เพราะว่ารถคาร์ทราคาไม่แพงเหมือนรถฟอร์มูล่าวันนั่นเอง อีกทั้งสนามสำหรับซ้อมรถโกคาร์ทก็มีให้เลือกมากมาย

3.Superkart คือประเภทของรถคาร์ทที่ได้รับความนิยมมากที่สุด

หากใครสงสัยว่าประเภทรถโกคาร์ทใดกันที่ได้รับความนิยมมากที่สุด ก็ต้องบอกเลยว่าเป็น Superkarts นั่นเอง โดยจุดเด่นของ Superkarts ก็คือสามารถเร่งความเร็วได้มากถึง 260 กิโลเมตร : ชั่วโมง ความเร็วในระดับนี้ จัดได้ว่าเป็นความเร็วที่ท้าทายหัวใจเป็นอย่างยิ่ง

4.ประโยชน์ของการขับรถโกคาร์ท ก็คือการสร้างสมาธิ

หลาย ๆ คนอาจไม่เคยรู้มาก่อนว่าประโยชน์ของการขับรถโกคาร์ท เป็นการสร้างสมาธิอย่างหนึ่ง อีกทั้งยังก่อให้เกิดความสนุกสนานได้ ทำให้ฮอร์โมนความสุขหลั่งออกมา ที่สำคัญ ใครที่เป็นคนสมาธิสั้นการขับรถโกคาร์ทจะช่วยฝึกประสาทสัมผัสของคุณได้เป็นอย่างดีเลยทีเดียว

และนี่ก็คือเรื่องของรถโกคาร์ทที่คุณอาจไม่เคยรู้มาก่อน ต้องบอกเลยว่ากีฬาชนิดนี้ เป็นกีฬาที่ทั้งตื่นเต้น เร้าใจ ท้าทายความเร็วแบบสุดชีวิต เรียกได้ว่าแม้จะเป็นคนดูหรือคนเล่นก็สนุกได้ทั้งนั้น การเลือกกีฬาที่สนุก เหมาะสมกับตัวเอง และสร้างสรรค์ จะทำให้คุณได้ใช้เวลาว่างให้เป็นประโยชน์กว่าเดิม เห็นแบบนี้แล้วต้องลองรถโกคาร์ทดูสักครั้ง

การแข่งรถซิ่ง ใครต่อใครก็คงมองว่ามันเป็นเรื่องที่สุดแสนจะอันตราย ทั้งนี้ก็เพราะว่าความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับการแข่งรถของคนไทยยังน้อยมาก อีกทั้งการแข่งรถก็ไม่เป็นที่นิยมในไทยมากนัก ส่วนหนึ่งก็เพราะค่าใช้จ่ายที่ค่อนข้างสูง คนที่จะเข้าถึงการแข่งรถในสนามแข่งได้ ส่วนมากก็จะต้องเป็นคนรวยเท่านั้น แต่หากคุณเป็นคนหนึ่งที่สนใจในกีฬาแข่งรถ วันนี้เราจะพามาดูข้อดีในสนามแข่ง ว่ามีอะไรกันบ้าง

1.ความปลอดภัยสูง

สิ่งแรกที่จัดได้ว่าเป็นข้อดีของการแข่งขันรถในสนามแข่งก็คือ ความปลอดภัยสูงสุด เนื่องจากสนามแข่งรถนั้นสร้างขึ้นเพื่อให้รถซิ่งต่าง ๆ มาแข่งกันอยู่แล้ว โครงสร้างถนน หรือแม้แต่องศาของโค้งก็ย่อมมีมาตรฐาน เหมาะสมกับการขับรถด้วยความเร็วสูงมากกว่าถนนธรรมดา

2.มือใหม่สามารถขับได้แบบสบาย ๆ

อย่างที่กล่าวมาแล้วในข้างต้นว่าสนามแข่งขันรถนั้นจัดทำถนนเพื่อการแข่งขัน ดังนั้นมือใหม่จึงสามารถขับได้แบบสบายใจไร้กังวล นอกจากไม่ต้องคอยระวังเรื่องมาตรฐานของถนนแล้ว ยังไม่ต้องระวังรถอื่น ๆ แบบการขับขี่บนถนนทั่ว ๆ ไปอีกด้วย คุณสามารถขับขี่ได้ และหัดขับรถแข่งได้เท่าที่ใจต้องการอย่างไม่ต้องห่วงหน้าพะวงหลัง

3.มีสมาธิจดจ่อกับการขับขี่มากกว่าเดิม

หากไปขับบนถนนทั่วไป แน่นอนว่านักขับจะต้องใช้ความระแวดระวังกับรถคันอื่น ๆ ที่ขับตามปกติ นอกจากนี้ยังไม่ได้ฝึกทักษะเกี่ยวกับการขับรถแบบที่ตั้งใจอีกด้วย แตกต่างจากการขับในสนามที่หากได้ขับแล้วคุณจะเพลิดเพลินไปกับการขับขี่ด้วยความเร็วสูง และได้พัฒนาฝีมือให้มากขึ้นกว่าเดิม

4.ได้รู้จักนักซิ่งคนอื่น ๆ

สนามแข่งรถเหมือนเป็นแหล่งรวบรวมเอานักซิ่งไว้ด้วยกัน หากคุณได้ลองไปที่สนามสักครั้ง คุณจะได้รู้จักเพื่อนนักซิ่งมากมาย รวมถึงรู้จักนักซิ่งที่มีประสบการณ์ในการขับขี่ สามารถแนะนำเทคนิคการขับขี่ที่ดี ๆ ให้กับคุณได้ คุณจะมีเพื่อนเป็นก๊วนนักซิ่ง ที่ทำให้คุณไม่เบื่อหน่ายเวลามาซ้อมขับรถอีกต่อไป แตกต่างจากการหัดซิ่งคนเดียว ที่บางครั้งอาจจะมีความเบื่อหน่ายหรือท้อแท้บ้าง แต่หากว่ามีเพื่อน เพื่อนจะคอยฉุดดึงให้คุณมีกำลังใจซ้อมมากกว่าเดิม

5.ไม่ทำให้คนทั่วไปมองนักซิ่งในแง่ร้าย

ต้องบอกเลยว่าคนไทยส่วนใหญ่บางครั้งมักมองนักซิ่งในแง่ร้าย บางทีพาลมองว่าเป็นสายแว้น นั่นก็ปฏิเสธไม่ได้ว่ามีนักซิ่งบางส่วนนิยมซิ่งในถนนสาธารณะรบกวนการใช้รถใช้ถนนของคนทั่วไป การขับในสนามจะทำให้มุมมองของคนอื่น ๆ มองนักซิ่งในแง่ดีกว่าเดิม

หากคุณเป็นอีกคนหนึ่งที่อยากลองขับรถซิ่ง และไม่รู้ว่าจะเริ่มต้นที่ไหนดี แนะนำว่าให้ลองไปที่สนามแข่งรถก่อนจะดีที่สุด การไปสัมผัสบรรยากาศการแข่งรถจะทำให้คุณตัดสินใจได้ว่าแท้จริงแล้วคุณชอบกีฬารถแข่งมากแค่ไหน ไม่แน่ว่าคุณอาจจะเป็นนักซิ่งมืออาชีพในอนาคตก็เป็นได้