ในสนามแข่งขันประลองความเร็วรถ เชื่อว่าต้องมีคนเคยเห็นหรือรู้จักเจ้ารถคันเล็ก ๆ คล้ายกับรถของเด็กเล่นที่เราเรียกว่า “รถโกคาร์ท” (Go-Kart) กันแน่นอน ส่วนใหญ่าเราอาจจะเห็นตามทีวีในรายการที่มีการแข่งขันกีฬาประเภทมอเตอร์สปอร์ต ที่ดูแล้วน่าตื่นเต้นไม่แพ้กีฬาประเภทอื่น ๆ แถมนักแข่งรถที่มีชื่อเสียงหลายคน ต่างก็มีพื้นฐานในการขับเจ้ารถโกคาร์ทกันมาก่อนทั้งนั้น แล้วเจ้ารถโกคาร์ทนี้มีที่มาที่ไปอย่างไร วันนี้เราจึงมีข้อมูลมาเล่าสู่กันฟัง

โกคาร์ท กีฬาแข่งรถที่เป็นบันไดสู่การเป็นนักแข่งรถมืออาชีพ

โกคาร์ท (Go-Kart) คือรถแข่งขนาดเล็กและไม่มีหลังคา ไม่มีประตู ด้วยความที่มีขนาดเล็ก ความคล่องตัวจึงสูงมาก ปกติความเร็วเฉลี่ยในการแข่งขันจะอยู่ราว ๆ 140-160 กิโลเมตรต่อชั่วโมง เริ่มแข่งขันครั้งแรกในปี 1956 ในรัฐแคลิฟอร์เนีย ประเทศสหรัฐอเมริกา ถูกพัฒนาโดยชายที่ชื่อว่า อาร์ท อินเจลส์ ซึ่งเลียนแบบการแข่งขันรถ อินดี คาร์ ที่ได้รับความนิยมมากในสมัยนั้น ก่อนที่ความนิยมจะแพร่หลายไปอย่างรวดเร็ว จนพัฒนาไปสู่การแข่งขันในระดับนานาชาติ

การแข่งรถโกคาร์ท ถูกแบ่งออกเป็น 3 ประเภท คือ

– สปริ้นท์ คือการแข่งขันระยะสั้น ระยะทางไม่เกิน 400-1600 เมตร

-แอนดูแรนซ์ คือการแข่งขันระยะยาว โดยจะกินเวลายาวนานถึง 24 ชั่วโมง

-สปีดเวย์ คือการแข่งขันในสนามที่มีความคดเคี้ยว

ส่วนประกอบของรถโกคาร์ท มีเครื่องยนต์แบบ 2 หรือ 4 จังหวะขนาดเล็ก รถคาร์ทปกติมีความยาว 1.8 เมตร กว้าง 1.3 เมตร และน้ำหนักประมาณ 68 กิโลกรัม ที่นั่งอยู่ในตำแหน่งต่ำเพื่อสร้างจุดศูนย์ถ่วง ลดความเสี่ยงในการพลิกคว่ำขณะเข้าโค้ง และรถโกคาร์ทจะไม่มีเกียร์เหมือนรถปกติ มีแค่คันเร่งกับเบรกเท่านั้น

นักกีฬาที่จะเข้าแข่งขัน จะต้องมีใบอนุญาตเท่านั้น และจะต้องสวมอุปกรณ์ป้องกันแบบครบชุด ทั้งเสื้อแข่ง ถุงมือ หมวกกันน๊อคเป็นต้น เพื่อความปลอดภัยของผู้ขับขี่

กระแสของกีฬาโกคาร์ทมีความนิยมมากขึ้นอย่างรวดเร็ว หากเราสังเกตจะเห็นว่าการแข่งรถโกคาร์ทมีความคล้ายคลึงกับการแข่งรถยนต์ฟอร์มูลาวันในหลาย ๆ ด้าน แม้ว่าขนาดของรถ ความแรงและความเร็วและแม้แต่ค่าใช้จ่ายอาจจะไม่เท่ากัน แต่โกคาร์ทก็เป็นพื้นฐานเริ่มต้นที่นำนักแข่งรถระดับโลกไปสู่วงการแข่งรถ F1 กันหลายคนเลยทีเดียว

การขับโกคาร์ทสามารถเริ่มต้นเล่นได้ตั้งแต่ยังเด็ก โดยอาจจะต้องเรียนการขับพื้นฐานที่ถูกต้องจากผู้ฝึกสอนที่มีประสบการณ์ เด็ก ๆ สามารถเล่นได้ตั้งแต่อายุ 6 ขวบเป็นต้นไปเพราะการขับโกคาร์ทเป็นกีฬาที่ไม่ได้ใช้แค่ความเร็วเพียงอย่างเดียว แต่คนเล่นจะได้รับประโยชน์มากมาย เช่น การมีสมาธิ การตัดสินใจที่รวดเร็ว ความอดทน และสิ่งสำคัญคือการเป็นคนที่มีน้ำใจนักกีฬา ซึ่งไม่แน่ว่าการได้เข้ามาสัมผัสกีฬาชนิดนี้อาจจะช่วยเป็นแรงบันดาลใจให้พวกเขาพัฒนาตนเองไปสู่วงการมอเตอร์สปอร์ตระดับมืออาชีพในอนาคต

อัลฟา โรเมโอ ค่ายผู้ผลิตรถรายใหญ่ในศึกการแข่งขันรถสูตร 1 หรือเอฟวัน ได้ประกาศยืนยันอย่างเป็นทางการแล้วว่าพวกเขาไม่ได้มีแผนที่จะทำการเปลี่ยนตัวผู้ขับแต่อย่างใด และยังจะใช้นักขับคู่เดิมอย่าง คิมี่ ไรค์โคเน่น กับอันโตนิโอ จิโอวินาซซี่ ลงทำการแข่งขันเช่นเดิมในฤดูกาลหน้า ซึ่งเท่ากับว่าพวกเขาจะใช้นักแข่งชุดเดิมเป็นปีที่สามติดต่อกัน

โดยคู่นี้ได้มาร่วมทีมกันมาตั้งแต่ปี 2019 ด้วยความหวังของทางค่ายเองที่อยากจะยกระดับพวกเขาขึ้นมาให้อยู่ในระดับแนวหน้าได้เสียที รวมไปถึงความหวังสูงอย่างตำแหน่งแชมป์ที่พวกเขาไม่เคยได้สัมผัสมาเลยแม้แต่ครั้งเดียว จากการเข้าร่วมทำการแข่งขันมามากกว่าสี่สิบปี และก้าวแรกที่พวกเขามองไว้เป็นการพัฒนาในส่วนของตัวนักขับนั้นก็คือ การใช้ประสบการณ์ของนักขับที่เคยสัมผัสจุดสูงสุดนั้นมาแล้ว เพื่อเข้ามาถ่ายทอดประสบการณ์ให้กับนักแข่งรุ่นใหม่ฝีมือดีที่จะเป็นกำลังหลักของพวกเขาในอนาคตนั่นเอง

และตัวเลือกที่พวกเขาจิ้มไปก็คือชื่อของคิมี่ ไรค์โคเน่น นักขับชาวฟินแลนด์ที่เคยก้าวไปถึงตำแหน่งแชมป์โลกมาแล้วเมื่อปี 2007 กับทางฝั่งของม้าลำพอง เฟอร์รารี่ ซึ่งในขณะที่ย้ายมานั้นถึงแม้ว่าเขาจะมีอายุถึง 39 ปี และหลายคนมองว่าเป็นช่วงปลายของอาชีพนักแข่งแล้ว แต่เขาก็ยังคงเกาะอยู่ในกลุ่มหัวแถวกับเฟอร์รารี่ ซึ่งมันเป็นการกลับมาอยู่กับม้าลำพองเป็นรอบที่สองของเจ้าตัว มันจึงทำให้อัลฟา โรเมโอเห็นว่าเป็นโอกาสอันดีแล้วที่จะได้นักขับมากประสบการณ์อย่างไรค์โคเน่นเข้ามาเป็นพี่เลี้ยงให้กับเด็กหนุ่มที่พวกเขาคาดหวังอย่างอันโตนีโอ จิโอวินาซซี่นั่นเอง

และถึงแม้ว่าผลงานของทั้งคู่ในการแข่งขันฤดูกาลนี้จะยังไม่ค่อยดีนัก เมื่อทั้งคู่เกาะกันอยู่ที่อันดับ 16-17 บนตารางคะแนนนักขับ โดยเก็บคะแนนได้เพียงแค่คนละ 4 คะแนนเท่านั้นเอง ซึ่งมันส่งผลให้คะแนนรวมของทีมบนตารางแชมเปี้ยนชิพของทีมโรงงานนั้น ยังคงจมอยู่ท้ายตารางที่อันดับ 8 เลยทีเดียว และมันก็มีเสียงแนะนำมาอย่างต่อเนื่องว่าให้ทางอัลฟา โรเมโอนั้นทำการเปลี่ยนตัวนักขับเสียที เพราะเชื่อว่าการทดแทนด้วยความสดของนักขับหนุ่ม ๆ อาจจะทำให้สถานการณ์ของพวกเขาบนตารางคะแนนดีขึ้นกว่านี้ก็ได้ แต่ทางอัลฟ่าเองก็ยังคงมั่นใจในแนวทางที่พวกเขาคิดและเลือกที่จะทำ นั่นคือการยืนยันว่าจะยังคงใช้นักขับคู่นี้ลงทำการแข่งขันต่อไปในฤดูกาลหน้า

เมื่อยืนยันเช่นนี้แล้วในฤดูกาลทั้งทางอัลฟา โรเมโอเองรวมไปถึงตัวนักขับทั้งคู่ คงจะต้องช่วยกันทำงานอย่างหนักเลยเพื่อที่จะพิสูจน์ตัวเองว่าแนวคิดของพวกเขานั้นถูกต้อง โดยเฉพาะส่วนตัวของคิมี่ ไรค์โคเน่นเองนั้นด้วยศักดิ์ศรีระดับแชมป์โลกอย่างเขา มันต้องทำให้เห็นแล้วว่าเขาหมดไฟไปตามอายุอย่างที่เสียงวิจารณ์เขาว่าจริงหรือเปล่า

ในยามที่คุณทำอะไรแล้วมันออกมาดี แน่นอนว่ามันย่อมจะตามมาด้วยเสียงชื่นชมเสมอ ในทางตรงกันข้ามเมื่อคุณทำผิดพลาดมันย่อมตามมาด้วยเสียงวิพากษ์วิจารณ์ด้วยเช่นกัน สิ่งเหล่านี้ย่อมจะมีให้เห็นในทุกแวดวง และในการแข่งขันรถสูตรหนึ่งเองก็เช่นกัน กรณีที่จะพูดถึงในเรื่องนี้ก็คือในส่วนของ อเล็กซ์ อัลบอน หรือ อเล็กซานเดอร์ อัลบอน อังศุสิงห์ นักแข่งรถลูกครึ่งไทยอังกฤษของทีมเร้ดบูลล์ เรซซิ่งนั่นเอง

อัลบอนนั้นถือเป็นนักขับชาวไทยคนแรกที่ได้ลงแข่งในศึกเอฟวันในรอบ 65 ปี ซึ่งตรงนี้มันทำให้เขาเป็นที่จับตามองอย่างมากอยู่แล้ว แต่สายตาที่หันมามองนั้นมันย่อมมีทั้งสายตาที่คอยชื่นชมและคอยจับผิด ดังนั้นเมื่อเขาทำผลงานได้ดีแฟนกีฬาความเร็วของเร้ดบูลล์รวมไปถึงชาวไทยก็ย่อมจะชื่นชมและคาดหวังในการก้าวไปข้างหน้าของเขา แต่ในวันที่เขาทำผลงานได้ไม่ดีนั้นมันก็จะมีเสียงนินทาตามมาอยู่แทบจะทุกครั้ง และประเด็นที่เสียงนินทาเหล่านั้นพูดถึงมันก็รุนแรงทีเดียวเพราะเขามักจะถูกมองว่าฝีมือไม่ถึง และการที่ยังคงรักษาเก้าอี้นักขับในทีมไว้ได้นั้นก็เพราะว่าเป็นคนไทย ที่มีเครื่องดื่มสัญชาติไทยถือหุ้นอยู่ในทีมเยอะ หรือพูดง่าย ๆ ว่าเขาก็แค่ “เด็กเส้น” เท่านั้นเอง

ซึ่งเมื่อดูจากผลงานของเขาที่ลงแข่งให้กับเร้ดบูลล์ เรซซิ่งสองปีที่ผ่านมานั้น ก็อยู่ในระดับที่ไม่ได้น่าเกลียดอะไร โดยในฤดูกาล 2019 ที่เป็นการลงแข่งฤดูกาลแรกของเขานั้นผลงานส่วนตัวของอัลบอนก็พาตัวเองจบที่อันดับ 8 ของตารางนักแข่งซึ่งก็นับว่าทำได้ไม่เลวสำหรับนักขับหน้าใหม่อย่างเขา และทีมเร้ดบูลล์ เรซซิ่งก็จบอันดับที่ 3 บนตารางทีมโรงงาน ส่วนในฤดูกาลนี้ผลงานของเขาก็อยู่ในระดับใกล้เคียงกับเมื่อปีที่แล้ว ยังคงอยู่อันดับที่ 9 บนตารางนักแข่ง ในขณะที่อันดับของทีมบนตารางแชมเปี้ยนชิพนั้นขึ้นมาอยู่ที่อันดับ 2 ซึ่งถึงแม้ว่าจะตามผู้นำอย่างเมอร์ซิเดสอยู่ห่างพอสมควร ก็นับว่าไม่น่าเกลียดเท่าไหร่หากมองว่านี่มันคือยุคทองของลูอิส แฮร์มิลตันและทีมเมอร์ซิเดสอยู่แล้ว แต่ถ้าหากจะให้ดีกว่านี้เขาก็ควรจะยกระดับตัวเองขึ้นมาให้ได้โดยเร็ว อย่างน้อย ๆ ก็เกาะคู่กันไปในระดับเดียวกันกับคู่หูอย่างแม็กซ์ เวอร์สแตพเพนให้ได้มากกว่านี้ เสียงวิจารณ์เหล่านั้นก็คงจะเงียบไป

คำว่าเด็กเส้นนั้นดูจะรุนแรงและเป็นการดูถูกกันอย่างมาก แต่มันก็คงจะห้ามสายตาที่มองเข้ามาตรงจุดนี้บางคนคิดว่าเป็นแบบนั้น เพราะฉะนั้นทางเดียวที่จะปิดปากเสียงวิจารณ์แย่ ๆ แบบนี้ลงได้ก็มีแค่เพียงผลงานในสนามของอเล็กซานเดอร์ อัลบอน อังศุสิงห์เท่านั้น ที่จะทำให้คนเหล่านั้นได้เห็นว่าเขามาอยู่ตรงจุดนี้ได้เพราะอะไร เขาคงรู้อยู่แล้วว่าต้องใช้ความพยายามมากแค่ไหนที่จะไปถึงจุดนั้น และเราก็อยากให้เขารู้ว่าแฟนกีฬาชาวไทยและทีมเร้ดบูลล์ก็พร้อมจะเอาใจช่วยและอยู่ข้างเขาด้วยเช่นกัน

ถ้าจะเอ่ยถึงการแข่งขันรถยนต์ทางเรียบที่ใช้ความเร็วมากที่สุด ก็คงเป็นรายการ Formula 1 ที่นักแข่งความเร็วทั่วโลกต่างใฝ่ฝันที่จะได้เข้าร่วมรายการนี้ และถ้าเอ่ยถึงสนามแข่ง Formula1 หรือเรียกสั้น ๆ ว่า F1 มีสนามที่เรียกว่าสวยงามมากที่สุดในบรรดาสนามแข่งทั้งหมด ก็คงหนีไม่พ้นสนาม Monte-Carlo Street Circuit ประเทศโมนาโก (Monaco)

สนามแข่งรถ Monte-Carlo (มอนติคาร์โล) แห่งประเทศโมนาโกเป็นหนึ่งใน 18 สนามแข่งขันรถ F1 ที่ขึ้นชื่อในเรื่องของความงดงามและยิ่งใหญ่มากที่สุดในโลก ด้วยความสวยงามของเมืองมอนติคาร์โลที่ขึ้นชื่อว่าเป็นเมืองที่น่าท่องเที่ยวติดอันดับ 1 ใน 10 ของโลกเพราะลักษณะทางกายภาพของเมืองที่อยู่ใกล้กับตีนเขาแอลป์ (Alp) และยังถูกล้อมรอบด้วยทะเลเมดิเตอร์เรเนียน มอนติคาร์โลจึงเป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่สุดแสนโรแมนติกมากแห่งหนึ่งของโลก

สนามแข่งรถ Monte-Carlo เป็นถนนที่อยู่บริเวณท่าเรือที่มีชื่อเสียงของประเทศโมนาโก มีความยิ่งใหญ่ด้วยระยะทาง 78 รอบตลอดสนามแข่งขัน 3.340 กิโลเมตร ซึ่งต้องวิ่งไปตามถนนที่แคบและคดเคี้ยวของมอนติคาร์โลและลาคอนดามีน ส่วนทางตรงสามารถทำความเร็วสูงสุดได้ถึง 160 ไมล์ต่อชั่วโมง หรือ 260 กิโลเมตรต่อชั่วโมงเลยทีเดียว จึงเป็นสนามแข่งรถที่มีทั้งความสวยงามและความน่าตื่นเต้นที่สุดแห่งหนึ่งของโลกเลยก็ว่าได้ สนามแห่งนี้ถูกใช้เป็นสนามแข่งรถ F1 หรือเรียกว่า Monaco Grand Prix ตั้งแต่ปี 1929 เวลาในการเซ็ตสนามแข่งขัน ใช้เวลาถึง 6 สัปดาห์ และใช้เวลารื้อถอนอีก 3 สัปดาห์หลังการแข่งขันเสร็จสิ้น

ประวัติความเป็นมาที่น่าทึ่งและความเย้ายวนใจของสนาม Monte–Carlo

ก่อนจะมาเป็นสนามแข่งกรังด์ปรีซ์ที่ขึ้นชื่อเรื่องความสวยงามและมีความสมบูรณ์แบบ ผู้ริเริ่มการแข่งขันครั้งแรกของสนามแห่งนี้คือประธาน Automobile Club de Monaco คือคุณ Antony Noghes ในปี 1929 และนักแข่งที่สามารถขับเข้าเส้นชัยได้เป็นคนแรกคือ William Grover-Williams ด้วยรถแข่ง Bugatti Type35

การปรับปรุงสนามครั้งที่ 1 เมื่อปี 1973-1975 จากสนามเดิมที่มีความยาว 3.145 กิโลเมตร จำนวน 14 โค้ง ได้ปรับความยาวสนามเพิ่มขึ้นเป็น 3.278 กิโลเมตร จำนวนโค้ง 14 โค้ง (เท่าเดิม) จากนั้นมีการปรับปรุงสนามอีกหลายครั้ง โดยการปรับปรุงครั้งที่ 4 ในปี 1997-2002 มีความยาวอยู่ที่ 3.328 กิโลเมตร จำนวน 25 โค้ง

จนกระทั่งในปี 2003 มีการปรับปรุงสนามแข่ง Monte-Carlo อีกครั้งให้มีความยาวของสนามอยู่ที่ 3.340 กิโลเมตร จำนวนโค้ง 19 โค้ง โดยนักแข่งที่สามารถทำเวลาดีที่สุดในสนามแห่งนี้ คือ มิชชาเอล ชูมัคเคอร์ (Michael Schumacher) นักแข่งรถสูตรหนึ่งชื่อดัง ชาวเยอรมัน ในรถ Ferrari 2004 ด้วยเวลา 1.14.439 นาทีเท่านั้น

ด้วยความสวยงามและทัศนียภาพที่เย้ายวนใจของสนามแข่งมอนติคาร์โล กลายเป็นแหล่งท่องเที่ยวที่ได้รับความสนใจมากที่สุดสำหรับนักท่องเที่ยวที่ต้องการเข้าไปสัมผัสการแข่งขันกรังด์ปรีซ์อย่างใกล้ชิด ช่วงเทศกาลผู้คนต่างจองตั๋วเพื่อให้ได้ที่นั่งที่ดีที่สุดเพื่อชมการประลองความเร็วในสนามแห่งนี้ และหากเป็นนอกฤดูกาลแข่งขันผู้คนที่เป็นแฟน F1 ต่างก็ชื่นชอบที่จะลองขับรถไปตามถนนที่ใช้เป็นสนามแข่งซึ่งสามารถมองเห็นสถานที่ที่สำคัญและสวยงามของเมืองได้ชัดเจน เช่น พระราชวังพรินซ์, คาสิโนมอนติคาร์โลและท่าเรือโมนาโก เป็นต้น