สังเกตเวลาดูหนังที่มีรถแรง จะฟาส 9 หรือป๊าด 8 สังเกตุว่าเวลาดวลความเร็วหรือเร่งแซงเราจะเห็นพี่พี่เค้าสับคันเกียร์อย่างแรง กระทืบคลัทช์อย่างกับมันเคยฆ่าพ่อเรา แล้วรถก็จะพุ่งทะยานไปอย่างกับจรวด ดูไปก็พลางสงสัยไปว่ารถล้ำขนาดนั้นไม่มี่เกียร์ออโต้เหรอ หรือตังน้อยพี่ดอมเลยไม่ซื้อตัวท็อป ซื้อตัวล่างสุดแล้วกระจกหมุนมือด้วยรึเปล่า หรือว่าเกียร์ออโต้มันไม่แรง แล้วในสนามแข่งทำไมเวลาดูถ่ายทอดสดไม่เคยเห็นชูมัคเกอร์สับเกียร์เลย ว่าแล้วมาลองตามอ่านข้อมูลที่เรานำมาเสนอให้คลายความสงสัยกันดีกว่า

แยกประเภทเกียร์กันก่อน

“ระบบเกียร์” ไม่ว่ารถยนต์หรือมอเตอร์ไซค์คือระบบส่งกำลังจากเครื่องยนต์ลงไปที่ล้อผ่านระบบเฟืองขนาดต่าง ๆ เพื่อให้แรงบิดสัมพันธ์กับความเร็วและแรงต้านของรถ ตั้งแต่แรกเริ่มระบบเกียร์ก็เป็นแบบที่เรียกกันง่าย ๆ ว่าแมนนวล คือเหยียบคลัทช์เพื่อให้เฟืองยกและปล่อยคลัทช์ให้เฟืองเข้าขบในเกียร์ที่เราต้องการ ผู้ขับต้องมีการฝึกฝนเพื่อเข้าใจในการเปลี่ยนเกียร์แต่ละครั้ง ส่วนเกียร์ออโต้คือการสั่งการเปลี่ยนเกียร์ด้วยระบบสมองกล กล่าวคือผู้ขับไม่ต้องทำอะไรใช้เท้าขวาเหยียบคันเร่งส่วนเท้าซ้ายจะเอามาก่ายหน้าผากยามต้องหาเงินผ่อนรถก็ได้ไม่ว่ากัน

มันจึงมีความแตกต่างกันระหว่างการทำงานของสมองคนและสมองกล ขาซิ่งทั้งหลายจึงพารู้สึกว่าสมองกลหรือจะมาสู้สมองคน จังหวะการเปลี่ยนเกียร์ของเกียร์ออโต้มันไม่ทันใจโจ๋ มันไม่ยอมลากรอบสูง ๆ เพื่อดันพลังเครื่องยนต์ให้ปั่นรอบสูงแล้วปล่อยคลัทช์ระเบิดพลังลงไปที่ล้อแบบสะใจโจ๋ รถมันไม่กระชากไม่เร้าอารมณ์

ก็ว่ากันไปตามรสนิยมของแต่ละคน แต่ใช่ว่ารถเกียร์ออโต้จะไม่แรง เพราะเทคโนโลยีใหม่ ๆ ก็เกิดขึ้นมาเพื่อสนองอารมณ์มนุษย์กันทั้งนั้น ระบบเกียร์ออโต้ก็เช่นกัน มันถูกปรับแต่งให้สามรถลากรอบหรือกระชากรอบแรง ๆ ได้ยามกดคันเร่งได้ไม่แพ้เท้าคน หรือในรถแข่งระดับเอฟวันที่เราไม่เห็นว่ามีการสับเกียร์ มันก็ไม่ใช่เกียร์ออโต้ซะทีเดียว มันยังมีสิ่งที่เรียกว่า เซมิ ออโต้ หลักการของมันก็คือตัดการเสียเวลาในการเหยียบคลัทช์ออกไป โดยใช้ระบบอัตโนมัติในการยกเฟืองเปลี่ยนเกียร์นั่นเอง โดยทันทีที่นักขับสะกิดคันโยกที่อยู่หลังพวงมาลัยโดยใช้แค่นิ้วเดียวเพื่อเปลี่ยนเกียร์ ระบบคลัทช์ก็ทำงานอัตโนมัติเร็วกว่าเท้าคนเหยียบคลัทช์ได้ในระดับเสี้ยววินาที ดังนั้นระบบเกียร์ต่าง ๆ ก็ไม่ได้ต่างกันมากทำงานคล้ายกันนั่นแหล่ะ เพียงแต่มันตอบสนองไปตามรูปแบบการใช้งาน ถ้ารถซื้อแกงจะลากรอบแรงไปทำไม หรือก็ใช่ว่าเกียร์ออโต้จะแซงเกียร์แมนนวลไม่ได้ ทุกอย่างมันก็อยู่ที่คนใช้ทั้งนั้นว่าต้องการอะไร

แล้วทำไมพี่ดอมต้องสับเกียร์ตลอด                

ก็อย่างว่า ในภาพยนตร์ความมันในอารมณ์เป็นส่วนสำคัญ ถ้าในระหว่างดวลความเร็วพี่ดอมใช้แค่เท่าขวาเหยียบคันเร่งแล้วเท่าซ้ายแคะขี้มูกมันก็คงไม่เท่ มันต้องมีการสับ การเหยียบ การดึงเบรกเพื่อให้รู้ว่าพี่ดอมขับรถแรงอยู่นะ ยังไงก็หนังทำให้ดูก็ดูไปเถอะ แค่รู้ไว้ว่าจะเกียร์อะไรก็แรงได้เหมือนกันนั่นแหล่ะ

หลายครั้งก็เกิดคำถามเวลาอยู่บนถนนเวลาเห็นรถหลายคันที่แต่งซิ่ง เสียงท่อดัง เวลาไฟเขียวก็ออกตัวซะแรงจนนึกว่าพี่คิดว่าแข่งควอเตอร์ไมล์รึเปล่า หรือบางทีมองกระจกหลังเห็นพวกมากันเป็นแก๊งปาดซ้ายปาดขวาจี้ตูดกันมาติด พาเราเครียดว่าจะหลบไปทางไหนดี เกิดมันมุดมาไม่พ้นซัดท้ายเราขึ้นมาก็อดกลับไปเห็นหน้าลูกหน้าเมียกันพอดี ครั้งจะเปิดกระจกออกไปสรรเสริญวีรกรรมพวกพี่ ๆ เค้าก็กลัวจะไม่เข้าใจว่าเราชื่นชม พลางโกรธเกลียดมาทุบกระจกทักทายเราต้องบาทาอีก จึงได้แต่นั่งสงสัยอยู่คนเดียวว่าถ้าพวกพี่แรงนัก ทำไมไม่ไปสนามแข่งล่ะ ได้แชมป์โลกมารวยไม่รู้เรื่องเลยนะ

ถนนกับสนามแข่ง ทักษะที่ต่างกัน

ก็ต้องเข้าใจล่ะว่าอย่างหนึ่งที่นักซิ่งบนถนนไม่ยอมไปซิ่งในสนามก็เพราะหมดตังไปกับการแต่งรถ ใครจะไปมีตังลงแข่งในสนามที่ต้องมีกฎระเบียบ ค่าใช้จ่ายเรื่องความปลอดภัย ชุด หมวกกันน็อคที่ได้มาตรฐาน ทีมช่างที่เก่งกาจ และอะไหล่ที่พร้อมตลอดเวลา แถมรถทีแข่งในสนามต้องแต่งให้เบาที่สุด แอร์ก็ไม่มี เครื่องเสียงก็เลิกคิดได้เลย ไหนจะต้องมีที่นั่งเดียวแล้วจะมีสาวมานั่งข้างได้ยังไง แค่นี้ก็ไม่มีใครอยากไปลงสนามแล้ว

เอาล่ะ ถ้าลองตัดตัวแปรพวกนั้นออก มาดูสิว่าฝีมือเพียว ๆ ขาซิ่งบนถนนจะเอาตัวรอดบนสนามแข่งได้ไหม เพราะบนถนนกดคันเร่งอย่างเดียวปาดซ้ายปาดขวาได้เต็มที่ไม่มีใครอยากขวางพี่หรอก เพราะเพื่อนร่วมทางต่างอยากกลับบ้านไปเจอหน้าลูกเมียทั้งนั้น พี่อยากไปก็ไปไอ้เราก็ต้องนั่งตัวเกร็งจับพวงมาลัยให้แน่นกลั้นหายใจรอพวกพี่ไปให้พ้น ๆ ก่อนดีที่สุด แต่ในสนามไม่เหมือนกัน เสือ สิง กระทิง แรดที่รอพี่อยู่มีเป้าหมายเดียวกันคือเข้าเส้นชัยได้ก่อน ดังนั้นแรงอย่างเดียวไม่พอ เพราะพี่จะต้องโดนทั้งการบังไลน์ เบียดเลนนอกเลนในไม่ให้แซงอยู่ตลอดเวลา มุดไม่ดีเจอตัดหน้าพี่ตกใจก็ไถลกลิ้งออกนอกสนามได้เหมือนกัน ทักษะแมว ๆ อย่างพี่ก็คงได้แต่ตามก้นคนอื่นแน่นอน และในสนามไม่ใช่แค่จากแยกนี้ไปถึงแยกหน้า บางสนามแข่งเป็นสิบรอบต้องตั้งสมาธิเป็นชั่วโมงไม่วอกแวก ต้องฝึกฝนกันมาเป็นปีกว่าจะเอาตัวรอดได้ บางสนามอย่างเลอมังส์ 24 ขับ 24 ชั่วโมง แค่กระดกเครื่องดื่มชูกำลังเอาไม่อยู่แน่นอน แค่นี้ก็พอจะอนุมานได้ว่าขาซิ่งในสนามถ้าไม่ได้มีการฝึกฝนอย่างมุ่งมั่นก็คงเอาตัวไม่รอดในสนาม ดังนั้นเราจึงเห็นนักแข่งนอกสนามลงมาสร้างความเดือดร้อนให้กับเรา ๆ บนถนนอยู่ร่ำไป

ซิ่งไม่ว่าอย่าพาคนอื่นไปตาย                

ดังนั้นการซิ่งบนถนนมันก็ขึ้นอยู่จิตสำนึกของแต่ละคน อยากจะแรงโชว์สาวก็ไม่ว่า แต่ก็ควรจะเอาแต่พอดี แต่งรถให้สวย มีเครื่องแรงเสียงดัง ๆ ก็เท่แล้ว ไม่จำเป็นต้องทำตัวเสี่ยงด้วยการแข่งกันเอาเป็นเอาตายให้เพื่อนร่วมทางต้องเสี่ยงตายไปด้วย